 | racio_sentoj.mp3Listen on Posterous |
Transpontigi la malfacile transireblan abismon inter racia scio kaj intuicia sentado provas Inge Patsch, inspirita de Viktor Frankl, en la libro "La logiko de la koro". Laŭ la vivofilozofio de Viktor Frankl, la fondinto de la logoterapio kaj ekzistada analizo, ŝi estras la Instituton por Logoterapio kaj Ekzistada Analizo en Innsbruck, Tirolo. La aŭtorino priskribas, parte en formo de dialogoj, diversajn situaciojn el la ĉiutaga vivo en kiuj la legantoj povas rekoni sin mem kaj kie la leganto povus eventuale lerni el tio trovi sencon de la vivo.
La plej grandan obstaklon ĉe tio la logoterapiistino vidas en tio ke la plej multaj homoj atribuas al la racio pli da valoro ol al la sentado. La teknika pensado kiu akcentas precipe la funkciecon ne trovas multe da spaco por la personaj ecoj de la homo. Tamen se la nivelo de racio ricevas tro da valoro, tio havas konsekvencon malfavore al vivoĝojo kaj al kapablo por entuziasmiĝo. Aliflanke se oni tro forte ligiĝas al sentoj, tio povas konduki al malforteco rilate al decidoj, ŝanceliĝemo rilate al orientiĝo kaj al senplaneco. Kiel nun eblas eskapi el la luktopremo inter racio kaj sentado?
Cerbesploroj alportis novajn ekkonojn. La homa cerbo disponas ne nur pri la kapablo de pensado, sed ankaŭ pri la ebleco de sentado. Ĝis la fino de la 20-a jarcento ĉio kio ligiĝis kun sentoj estis pridubata. La novaj bildproduktantaj procedoj nun povas bildigi procezojn kiuj okazas en la cerbo, ekzemple ĉe la aŭskultado de muziko aŭ ĉe la rigardado de bildo.
La mesaĝo promesas multe: Ankaŭ plenkreskaj homoj povas lerni trovi kontentigan ekvilibron inter decidoj kun akcento sur la sentado aŭ sur la racio. Ĉar laŭ Patsch necesas ambaŭ, racio kaj sentado en harmonio, por feliĉiĝi. Se pensado kaj sentado troviĝas en harmonio, tiam ni povas vivi en serena malstreĉo.
Ĉu ni esperantistoj vivas en serena malstreĉo rilate al nia kompreno pri la lingvo? Ĉu nia racio diras ion alian ol niaj sentoj? Paroli kaj aŭdi la lingvon estas bona rimedo por transpontigi eblan abismon inter ambaŭ. Ne pensu tro pri la lingvo, sentu ĝin!
