Pular para o conteúdo principal

Feliĉa vivofazo

Felicxemaljuna1


felicxa_vivofazo.mp3Listen on Posterous
Se temas pri maljunaj homoj oni ofte imagas malbelajn vivocirkonstancojn. Oni parolas pri mizero kaj soleco, pri la kreskanta nombro da flegenduloj, pri teruraj cirkonstancoj en prizorgejoj por altaĝuloj. Maljuniĝi ŝajnas por multaj maljunaj homoj signifi grandan ŝarĝon kaj por junaj homoj scenaron de teruro.


Sed ekzistas ankaŭ alia imago. La enketado de 4000 homoj inter 65 kaj 85 jaroj en Germanio montris ke la plimulto el ili signife pli bone fartas ol la antaŭaj generacioj antaŭ 20 aŭ 30 jaroj. La maljunuloj de hodiaŭ sentas sin averaĝe je 10 jaroj pli junaj ol tio korespondas al ilia aĝo. Kaj ili kondukas plej ofte aktivan, malenuigan kaj aŭtonoman vivon kiun ili volas konservi laŭeble longtempe. Aŭtonomio estas la centra temo de la maljunuloj: Oni volas resti sana por resti sendependa.

Ankaŭ rilate al la materiala situacio la hodiaŭa generacio de pensiuloj fartas signife pli bone ol antaŭaj generacioj. Averaĝe la 65- ĝis 85-jaruloj disponas pri monata neta kunviva enspezo de ĉirkaŭ 2200 eŭroj. Pli ol ĉiu dua vivas en propra domo. 63 procentoj prijuĝas la propran ekonomian situacion kiel bona ĝis tre bona. Kaj la plejmulto de la maljunuloj konsideras sian vivon kiel tre kontentiga: Sur skalo de nulo (tute ne kontentiga) ĝis 10 (plene kontentiga) 57 procentoj indikas pri sia vivo 8 poentojn aŭ pli.

Estas interese ke eĉ multaj el la pli-ol-75-jaruloj estas ankoraŭ aktivaj kaj mem veturigas aŭtomobilon. 45 procentoj de la enketitoj indikas esti engaĝitaj dum pluraj horoj en la semajno en libertempaj, sportaj, kulturaj aŭ ekleziaj institucioj. Kaj multaj subtenas siajn gefilojn kaj genepojn.

Do ĉu ĉio estas en ordo? Ne estas kontesteble ke la demografia ŝanĝo estas defio por la socialaj sistemoj. Sed same ne estas kontesteble ke maljunaj homoj kun sia mensaj, emociaj kaj tempaj, ofte ankaŭ financaj eblecoj kaj kapabloj povas doni rimarkindan kontribuon al la subteno de la sekvantaj generacioj.

Precipe maljunuloj povas ĝui la propran vivon pli bone kaj pli longe ol dum antaŭaj tempoj. Hodiaŭ la homoj povas atendi vivodaŭron de pli ol 80 jaroj kun kreskanta tendenco. Kun 60 jaroj plej multaj el ili do povas ankoraŭ atendi vivon de ankoraŭ 20 aŭ 30 jaroj. Se dum antaŭaj epokoj la vivo laŭ sento aŭ fakte jam finiĝis, hodiaŭ multaj el ili komencas ankoraŭfoje tute novan vivon, kun vojaĝoj, plej diversaj interesoj kaj jen kaj jen kun novaj partneroj.

Plej multaj enketitoj konsideras la trankvilan vivon kiel pozitiva. Multaj vidas la malrapidiĝon de la vivoritmo kiel esencan avantaĝon de la alta aĝo. Multaj mezaĝuloj kiuj staras meze en la profesia vivo sopiros pri tio. Kaj tiu vivofazo post pli malpli da tempo ankaŭ komenciĝos ĉe ili.

--

.... Esperanto, mia lingvo, minha língua!

Esperanto@Brazilo - http://esperanto.brazilo.org

Comentários

Postagens mais visitadas deste blog

Programo Mia Amiko: Granda Projekto por Esperantistiĝo en Brazilo

Programo Mia Amiko (PMA) fariĝis unu el la plej gravaj projektoj por disvastigi kaj subteni la uzadon de Esperanto en Brazilo. Ĉi tiu programo ne nur inspiras centojn da homoj lerni la lingvon, sed ankaŭ kreas fortikan komunumon de lernantoj kaj volontuloj, kiuj ĉiutage kunlaboras por antaŭenigi la idealojn de Esperanto. Vasta Programaro por Ĉiuj Niveloj Unu el la ĉefaj avantaĝoj de PMA estas ĝia alirebleco kaj diverseco. La programo proponas kursojn por ĉiuj niveloj, ekde bazaj ĝis progresigaj, donante al lernantoj la ŝancon, paŝon post paŝo, majstri la lingvon. Ĉi tiuj lecionoj estas gvidataj de spertaj instruistoj kaj apogataj de dediĉitaj volontuloj, kiuj certigas, ke ĉiu lernanto ricevas la atenton kaj subtenon, kiujn ili bezonas. La kursoj estas realigitaj rete, kio faciligas la aliron por homoj tra la tuta lando. Lernantoj povas partopreni de la komforto de sia hejmo, kun horaroj adaptitaj al diversaj bezonoj. Tia aliro inkluzivigas ĉiujn interesatojn kaj kreas d...

ESPERANTO KAJ UNESKO: 70 JAROJ

  Esperanto: La Lingvo de Pacon kaj Komunan Historion La 10-an de decembro 2024, la esperantistaro festos gravan datrevenon: la 70-an jaron de la fama Montevidea Rezolucio, kiu unufoje kaptis la atenton de Unesko al Esperanto. Ĉi tiu historia evento okazis en la Parlamenta Palaco en Montevideo, kie la Ĝenerala Asembleo de Unesko en 1954 formale rekonis la kontribuon de Esperanto al la edukado, kulturo, kaj interkompreno inter popoloj. Esperanto kaj Unesko: Kunlaboro por Pacon kaj Kulturan Riĉecon La Montevidea Rezolucio estas pli ol nur dokumento; ĝi simbolas komunan vizion inter Unesko kaj la esperantista movado por konstrui mondan pacon tra edukado kaj kulturo. Ĉi tiu ligo inspiras generaciojn de esperantistoj, kiuj, malgraŭ stereotipoj, agas kiel antaŭenpuŝantoj de signifaj ideoj. Ili ne nur ludas inter si en lingva ludo, sed strebas efektive ligi kulturojn kaj instigi komunikadon sen baroj. La rezolucio celas krei mondon, kie scienco kaj kulturo plibonigas homajn rilatojn, kaj ...

Salvadoro, Bahio, Brazilo - omaĝas oficiale Esperanton

En solena kaj historia momento por la Esperanto-movado, la kongresaj partoprenantoj estis akceptitaj kaj omaĝitaj de la Konsilantara Ĉambro de Salvadoro, laŭ antaŭa anonco. Ĉi tiu evento, okazanta la 14-an de novembro 2024, substrekas la rekoneblan subtenon de la loka aŭtoritato por la internacia lingvo Esperanto. La omaĝo okazis dum speciala sesio en la Konsilantara Ĉambro Cosme de Farias, organizita de la urba konsilanto Silvio Humberto, kiu profunde rekonas la kontribuojn de la Brazila Esperanto-Ligo (BEL) en la socia kaj kultura disvolviĝo de la lando. Establita en 1907, BEL dediĉis sin al la promociado de egaleco kaj inkluziveco en lingva komunikado, kontribuante al interkultura kompreno inter brazilanoj kaj la internacia komunumo. Kun la temo "Esperanto kaj la scioj, praktikoj kaj kulturoj de Brazilo," la evento altiris atenton al la grava rolo de Esperanto en la brazila edukado kaj kulturo, kaj alportis novan lumon al la laboroj de BEL kaj de la Brazila Esperantista Ju...