Pular para o conteúdo principal

Vojaĝraporto Bolivio

Tiun ĉi raporton sendis al mi mia filo Philipp

vojagxraporto_bolivio.mp3 Listen on Posterous
La bildstrion kreis Gian Piero Savio
Bonege_preta_-_amo_en_2012

Brazilon ni nun volis lasi malantaŭ ni - ek al Bolivio! Celo de nia vojaĝo estis Santa Cruz de la Sierra en la bolivia malalta lando. De Corumbá ni veturis trans la limon al Puerto Quijarro kiu estas malgranda laŭstrata vilaĝeto je la bolivia flanko de la limo. Jam ĉe la limtransiro al ni klariĝis ke temas ĉi tie pri transiro de kulturo kaj epoko. El la relative rapidema Brazilo oni venas al multe pli malrapida, eĉ radikale malrapidigita Bolivio. Samtempe oni ricevas la impreson ke oni vojaĝas pasintecen je du jardekoj da evoluo.

La limtransiro de Brazilo al Bolivio similas al spektakla evento. Estas travivinda tiu multhora enviciĝado en atendokolonon antaŭ la bolivia enmigra aŭtoritato en la polveca, sufoke-varmega regiono de Pantanal, memkompreneble oni estas daŭre ĉirkaŭata de surstrataj komercistoj kiuj volas vendi siajn membakitajn "Empanadas" aŭ la memproduktitajn trinkaĵojn. Oni demandas sin ĉu la tuta burokratio estas vere necesa. Ĉe la limtransiro nome neniu enrigardas la dokumentojn. Se entute foje aperas limpolicisto, li afable donas mansignojn por senhalta traveturado. Ne estas mirinde ke Corumbá estas konsiderata ĉefurbo de la drogokontrabando. La kokaon tie oni povus eksporti nerimarkite en kamiono. Kaj rilate al la kokao: La temo estas arde disputata kaj nelaste ĝi ankaŭ disigas la mensojn. Bolivio aperas al ni de nia lasta vizito en 2008 kiel ankoraŭ disigita lando. Unuflanke estas la alta lando kun ĉefe indiĝenaj enloĝantoj (Keĉua kaj Ajmara, kvazaŭ la heredintoj de la Inkaoj) kaj aliflanke la malalta lando kiu estas enloĝata ĉefe de mesticoj. En la alta lando multaj homoj ankoraŭ vivas en tre tradiciaj komunumoj, plejparte en simplegaj cirkonstancoj kaj granda malriĉeco. Ĉefa fonto de vivenspezoj por la enloĝantaro de la alta lando estas la kultivado de kokao - la kruda materialo por kokaino. La kokao estas uzata de la altlandanoj kiel tradicia malstimulilo sed ĝi estas ankaŭ eksportata grandskale por la produktado de kokaino. La nuna prezidento de Bolivio Evo Moralez devenas el la altlanda popolo kaj kondutas klare socialisme. Sendiskute li ŝtatigis la naftan industrion en la malalta lando kaj redisdonas la sociajn havaĵojn el la malalta al la alta lando. Al la usonemaj malaltlandanoj li malpermesas la instruadon de la angla en la lernejo kaj la lernantoj nun anstataŭe lernu la tribajn lingvojn Keĉua kaj Ajmara. Li ankaŭ enkondukis triban juron. Kontraŭ tiu politiko en la malalta lando vekiĝas rezisto. Tiuj provincoj strebas al aŭtonomio kaj al alproksimiĝo al Brazilo kaj Usono. Moralez tie estas - milde dirate - malmulte ŝatata. Oni vidas nur malmultajn naciajn flagojn. Aliflanke la verda-blanka-verda flago de la aŭtonomio nenie manku. Oni parolas pri separiĝo. Ni rimarkis ke okazis progresoj. Tio montriĝas ne nur en tio ke nun ekzistas jam asfaltumita ŝoseo inter Puerto Quijarro kaj Santa Cruz. La antikva malvastrela fervoja linio al Sta. Cruz nun funkcias kun novegaj vagonaroj. Bedaŭrinde la relvojoj estas ankoraŭ en tre malbona stato kaj tial la tuta vojaĝo estas ostoskua. Meze de nenio malantaŭ la stacidomo en Puerto Quijarro (kiu konsistas nur el plej simplaj kabanoj) staras impona konsumtemplo en kiu haveblas ĉiuj varoj de Gucci ĝis Armani je okcidentaj prezoj. Ni estas la solaj vizitantoj en tiu komerca centro kvankam ni tie restadas dum la tuta posttagmezo. Kiun sencon tio havas, tion neniu scias. Post malglatvoja trajnveturado de beletaj 14 horoj (por 400 km!) ni alvenas en Sta. Cruz kaj nin akceptas la familio kun kiu ni amike rilatas. Kun ili ni pasigis la pasintajn semajnojn kaj havis belan tempon. Ni estis vere surprizitaj kiel la urbo ŝanĝis sian vizaĝon dum la pasintaj 4 jaroj. Konstruiĝis kompletaj laŭstrataj vicoj da novaj domoj kaj multaj kabanoj estis anstataŭitaj per solidaj domoj. Sur la stratoj oni vidas apud la kutimaj Toyota aŭtomobiloj el la 1990-aj jaroj ankaŭ modernajn kampartaŭgajn aŭtomobilojn. La ĉefa placo estis renovigita. Funkcias okcidentecaj kafejoj kaj kinejoj. Ĉio ŝajnas esti tute bone progresanta. Nur la politikon en la Paz oni rigardas kun suspektemo. Ni vidos kion alportos la estonteco.
_________________________________
Programa MIA AMIKO... Participe!


Comentários

Postagens mais visitadas deste blog

Programo Mia Amiko: Granda Projekto por Esperantistiĝo en Brazilo

Programo Mia Amiko (PMA) fariĝis unu el la plej gravaj projektoj por disvastigi kaj subteni la uzadon de Esperanto en Brazilo. Ĉi tiu programo ne nur inspiras centojn da homoj lerni la lingvon, sed ankaŭ kreas fortikan komunumon de lernantoj kaj volontuloj, kiuj ĉiutage kunlaboras por antaŭenigi la idealojn de Esperanto. Vasta Programaro por Ĉiuj Niveloj Unu el la ĉefaj avantaĝoj de PMA estas ĝia alirebleco kaj diverseco. La programo proponas kursojn por ĉiuj niveloj, ekde bazaj ĝis progresigaj, donante al lernantoj la ŝancon, paŝon post paŝo, majstri la lingvon. Ĉi tiuj lecionoj estas gvidataj de spertaj instruistoj kaj apogataj de dediĉitaj volontuloj, kiuj certigas, ke ĉiu lernanto ricevas la atenton kaj subtenon, kiujn ili bezonas. La kursoj estas realigitaj rete, kio faciligas la aliron por homoj tra la tuta lando. Lernantoj povas partopreni de la komforto de sia hejmo, kun horaroj adaptitaj al diversaj bezonoj. Tia aliro inkluzivigas ĉiujn interesatojn kaj kreas d...

ESPERANTO KAJ UNESKO: 70 JAROJ

  Esperanto: La Lingvo de Pacon kaj Komunan Historion La 10-an de decembro 2024, la esperantistaro festos gravan datrevenon: la 70-an jaron de la fama Montevidea Rezolucio, kiu unufoje kaptis la atenton de Unesko al Esperanto. Ĉi tiu historia evento okazis en la Parlamenta Palaco en Montevideo, kie la Ĝenerala Asembleo de Unesko en 1954 formale rekonis la kontribuon de Esperanto al la edukado, kulturo, kaj interkompreno inter popoloj. Esperanto kaj Unesko: Kunlaboro por Pacon kaj Kulturan Riĉecon La Montevidea Rezolucio estas pli ol nur dokumento; ĝi simbolas komunan vizion inter Unesko kaj la esperantista movado por konstrui mondan pacon tra edukado kaj kulturo. Ĉi tiu ligo inspiras generaciojn de esperantistoj, kiuj, malgraŭ stereotipoj, agas kiel antaŭenpuŝantoj de signifaj ideoj. Ili ne nur ludas inter si en lingva ludo, sed strebas efektive ligi kulturojn kaj instigi komunikadon sen baroj. La rezolucio celas krei mondon, kie scienco kaj kulturo plibonigas homajn rilatojn, kaj ...

Salvadoro, Bahio, Brazilo - omaĝas oficiale Esperanton

En solena kaj historia momento por la Esperanto-movado, la kongresaj partoprenantoj estis akceptitaj kaj omaĝitaj de la Konsilantara Ĉambro de Salvadoro, laŭ antaŭa anonco. Ĉi tiu evento, okazanta la 14-an de novembro 2024, substrekas la rekoneblan subtenon de la loka aŭtoritato por la internacia lingvo Esperanto. La omaĝo okazis dum speciala sesio en la Konsilantara Ĉambro Cosme de Farias, organizita de la urba konsilanto Silvio Humberto, kiu profunde rekonas la kontribuojn de la Brazila Esperanto-Ligo (BEL) en la socia kaj kultura disvolviĝo de la lando. Establita en 1907, BEL dediĉis sin al la promociado de egaleco kaj inkluziveco en lingva komunikado, kontribuante al interkultura kompreno inter brazilanoj kaj la internacia komunumo. Kun la temo "Esperanto kaj la scioj, praktikoj kaj kulturoj de Brazilo," la evento altiris atenton al la grava rolo de Esperanto en la brazila edukado kaj kulturo, kaj alportis novan lumon al la laboroj de BEL kaj de la Brazila Esperantista Ju...