Akcepti la realon

Posted by  Anton Oberndorfer to Esperanta Retradio akcepti_realon.mp3Listen on Posterous La vivocirkonstancoj objektive varias en la mondo de loko al loko, de lando al lando. Kiel oni jam bone esploris, bonstato tamen ofte ne kongruas kun feliĉo, do homoj en riĉaj landoj ofte estas malpli feliĉaj ol homoj en malpli riĉaj landoj. Kaj la sento pri feliĉo kompreneble ankaŭ varias de homo al homo. Dum unuj sukcesas tre bone trovi sian lokon kie ili povas vivi en harmonio kun sia medio, aliaj daŭre volas ŝanĝi sian situacion por atingi ion kio tamen plej ofte estas neatingebla. Tiuj homoj revas pri iu granda celo kaj kulpigas aliajn ke ili ne atingas tiun celon. Ŝajnas al mi ke multaj esperantistoj apartenas al tiu dua kategorio. La granda celo, nome la ĝenerala enkonduko de Esperanto aŭ eĉ la "Fina Venko" estas tiel for de realiĝo ke ŝajnas sensence esperi ke la revo iam realiĝos. Tiuj revoj estas fuĝo el la realo, sed fuĝi el la realo nur provizore plibeligas la vivon, sed ne povas doni daŭran feliĉon. Oni ja iam devas reveni al la realo kaj tiam la realo estas pli preme sentebla kaj la senespero ekregas. Persone mi konvinkiĝis ke pli bone estas daŭre resti en la reala mondo kaj tie serĉi tion kio plibeligas la vivon, kio akcelas la senton de feliĉo. Tiel Esperanto por mi ne estas fonto de elreviĝo, sed fonto de feliĉo ĉar mi povas ĉiutage reale praktiki ĝin kaj trovas eĉ sufiĉe grandan kontentigon, ĉar tiu okupiĝo pri kaj per la lingvo ne nur helpas al mi sed ankaŭ al aliaj. Kion mi do faras? Mi analizas la situacion kaj prenas tiujn cirkonstancojn kiujn mi trovas sufiĉe bonaj kaj solidaj por konstrui sur ili ion novan. La lingvo certe jam bonege taŭgas por analizi multajn fenomenojn de nia mondo kaj raporti pri ili. Ankaŭ en tiu kazo mi serĉas la plej pozitivajn kaj plej kuraĝigajn fenomenojn por ricevi pli pozitivan bildon pri nia mondo. Mi ja ne simple forviŝas negativajn aspektojn kiuj ja ofte dolorigas min, sed aliflanke estas tiom da esperigaj evoluoj en la mondo ke la ĝojo pri tiu progreso havas finfine pli grandan pezon ol la negativaj eventoj. Mi ĉiutage traserĉas la gazetojn kaj la interreton pri raportindaj pozitivaj okazaĵoj. Dum kelkaj tagoj mi ne trovas ion taŭgan, sed mi ĉiam trovas sufiĉe da materialo por la sonartikoloj. Mi do ne fuĝas el la realo sed mi provas aranĝi mian realon tiel ke ĝi fariĝas laŭeble bela. Tiel la realo por mi estas plej ofte tute akceptebla.

--

Esperanto@Brazilo - http://esperanto.brazilo.org
Movimento Virtual de Esperanto no Brasil